Sycylia znajduje się w centralnej części Morza Śródziemnego. Rozciąga się od czubka Półwyspu Apenińskiego, od którego jest oddzielona jedynie wąską cieśniną w kierunku wybrzeża Afryki Północnej. Jej najbardziej znanym miejscem jest Etna, która sięga 3350 m npm, jest najwyższym czynnym wulkanem w Europie i jeden z najbardziej aktywnych na świecie. Wyspa ma typowy klimat śródziemnomorski.
Kuchnia sycylijska przypomina karuzelę kolorów i zapachów w której mieszają się smaki i zapachy z różnych stron naszej planety.
Mieszkańcy regionu przedkładają przyjemność jedzenia nad zbędne kilogramy. Najlepszym na to dowodem przywiązania do kuchni są coroczne organizowane festiwale. Sycylia najbardziej wysunięta na południe włoska wyspa, kształtem przypomina trójkąt.
Już w okresie kolonizacji na Sycylii swe osady zakładali Kartagińczycy i Grecy. Po zburzeniu Kartaginy wyspa weszła we władanie Cesarstwa Rzymskiego. Bogaci posiadali tu swoje latyfundia, zaopatrując wieczne miasto Rzym w zboże.
Po upadku Rzymu wyspa przez pewien czas należała do Gotów i Wandalów, następnie została zagarnięta przez Justyniana. Panowanie bizantyjskie trwało ponad trzysta lat i skończyło się wraz z podbojem arabskim.
Palermo zostało nową stolicą emiratu podległego Aglabidom a następnie Fatymidom. Bizantyjczycy próbowali odbić wyspę ale ostatecznie Sycylia przeszła w ręce Normanów.
Po śmierci ostatniego z normańskich królów w roku 1194 nowym władcą Sycylii został cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego Henryk VI, a później Fryderyk II, który rządził wyspą od 1197 do 1250 roku.
Na początku XVI wieku władzę w Hiszpanii (a tym samym i na Sycylii) przejęli Habsburgowie. Po nich rządy nad wyspą przejęli Burbonowie (1735). W roku 1816 południowe Włochy i Sycylia zostały zjednoczone przez Ferdynanda I, tworząc Królestwo Obojga Sycylii. W pierwszej połowie XIX wieku wyspą wstrząsały rebelie (w roku 1820 oraz w latach 1848-49).
W roku 1860 na czele swoich oddziałów wylądował na Sycylii Giuseppe Garibaldi. Opanował wyspę, a ta wkrótce przyłączyła się do królestwa Sardynii, aby potem wraz z całym królestwem wejść do zjednoczonych Włoch. O wejściu w skład Włoch zadecydował plebiscyt z 1861 roku. W ramach państwa włoskiego Sycylia była biednym, prowincjonalnym regionem. W 1947 wyspa otrzymała autonomię. Najpoważniejszym problemem wyspy po drugiej wojnie światowej była bardzo silna mafia, która zdominowała miejscową gospodarkę i politykę.
Łagodny klimat wyspy sprawia że znakomicie nadaje się do uprawy wielu gatunków roślin. Przywiezione przez Arabów drzewa cytrynowe, pomarańczowe, krzewy bawełniane i trzcina cukrowa wspaniale tutaj się przyjęły.
Malownicze tereny najlepiej podziwiać z okien kolejki Circumetnea, która oplata potężny wulkan.
Głównymi produktami rolnymi są pomarańcze, cytryny, oliwki, oliwa z oliwek, migdały, winogrona, sycylijskie pistacje oraz wino.
Jak dojechać na Sycylię?
Możemy skorzystać z połączeń lotniczych i wylecieć z jednego z portu lotniczego w Polsce. W okresie letnim w rozkładach lotów jest co raz więcej wakacyjnych połączeń. No i oczywiście jechać autokarem. Podróże będzie dłuższa niż samolotem lecz ktoś kto lubi też zwiedzać z okna autobus da sobie radę. Dziś bardzo komfortowe autobusy są typowym środkiem transportu Europy Zachodniej. Ceny za przejazdy autobusami są bardzo zbliżone do cen pociągów. Aktualne rozkłady jazdy na Sycylię znajdziemy na witrynie www.autokarowe-bilety.com.pl wraz ze szczegółami podróży, czyli czas przejazdu, godzinę wyjazdu, poszczególne miejscowości oraz nazwę przewoźników realizujących przejazd na trasie.
Sycylia produkuje więcej wina niż Nowej Zelandia, Austria i Węgry razem. Najbardziej znanym lokalne odmiany d'Avola jest Nero, nazwana od małego miasteczka niedaleko Syrakuz. Sycylia słynie także z połowów tuńczyków oraz sardynek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz